RADY NA PIERWSZE DNI:)

Drodzy Rodzice,

Wasze dziecko właśnie po raz pierwszy przestąpiło próg przedszkola.

Jest to sytuacja stresogenna zarówno dla Was, jak i dla Waszego dziecka.
Adaptacja to przystosowanie do nowego środowiska, nowych sytuacji, nowych warunków. Dla maluszka takim środowiskiem jest przedszkole, w którym zdobywa pierwsze doświadczenia społeczne.

Przedszkole jest środowiskiem edukacyjnym, które stymuluje możliwości rozwojowe dziecka, wspomaga jego indywidualność i tworzy korzystne warunki dla jego wszechstronnego rozwoju. Jednakże przedszkole może spełnić te wszystkie warunki tylko wtedy, gdy współdziała z rodziną. Ta współpraca wymaga więc wzajemnej korelacji, zrozumienia, tolerancji i zaangażowania obu stron.

Dziecko przychodząc po raz pierwszy do przedszkola, pomimo spotkania tu życzliwych mu osób, odczuwa nadal silną więź emocjonalną z rodzicami i innymi domownikami. Nowa sytuacja, nowe warunki, nowe otoczenie budzą w dziecku niepokój, niepewność, a nawet strach. Potrzebne są mu pewne doświadczenia wyniesione podczas pobytu w grupie i czas, by w pełni zaakceptować nową rzeczywistość i się do niej odpowiednio przystosować.

Poniżej przedstawiamy kilka rad dla rodziców, które pomogą zminimalizować negatywne skutki adaptacji Waszego dziecka do przedszkola:

* Nie przeciągaj pożegnania w szatni, pomóż dziecku rozebrać się ,pocałuj je i wyjdź, przekazując maluszka nauczycielowi.

*Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu; jeśli zrobisz to raz , będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić.

*Nie obiecuj: „jeśli pójdziesz do przedszkola, to coś dostaniesz”; kiedy będziesz odbierać dziecko, możesz dać mu maleńki prezent, ale nie może to być forma przekupywania a raczej nagrody. Z czasem ten bodziec stanie się zbędny.

*Nie wymuszaj na dziecku, żeby zaraz po przyjściu z przedszkola opowiadało, co wydarzyło
się w przedszkolu – to potęguje niepotrzebny stres.

*Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, postaraj się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola tata lub inna osoba, którą dziecko zna.

*Staraj się określać kiedy przyjdziesz po dziecko, w miarę dokładnie : nie mów

„ przyjdę kiedy skończę pracę”, ponieważ dziecko nie wie o której godzinie rodzic skończy pracę. Lepiej powiedzieć „odbiorę cię z przedszkola po podwieczorku”.

Jest to dla dziecka dobra miara czasu, gdyż wie kiedy są posiłki. Jest bardzo ważne, by dotrzymywać słowa!

*Nie okazuj negatywnych emocji: nie płacz, nie wracaj pod drzwi, gdy usłyszysz, że dziecko płacze. Takie zachowania u dziecka rozpoczynającego funkcjonowanie poza środowiskiem rodzinnym są całkowicie normalne! Jednak kiedy zobaczy, że rodzic czuje się niepewnie w sytuacji pozostawiania go w przedszkolu, będzie miało wrażenie, że dzieje się cos złego, a to spotęguje stres.

*Każde dziecko uspokaja się w zasadzie po zamknięciu drzwi do sali, ponieważ absorbują je nowi koledzy, wielość zabawek, a życzliwa i uśmiechnięta pani zawsze dziecko przytuli, weźmie na kolana i uspokoi, zajmując uwagę dziecka czymś miłym i pozytywnym.

* Tłumacz dziecku, że reguły obowiązujące w przedszkolu są dobre. Dzieci lubią, gdy ich świat jest uporządkowany i ma swoją harmonię. Brak zasad i wymogów ze strony nauczyciela sprawia, że dziecko odczuwa chaos, a to powoduje brak poczucia stabilności i bezpieczeństwa w nowym miejscu.

*Wszelkie wątpliwości lub pytania kieruj do nauczyciela. To osoba, która spędza z  dzieckiem większość dnia, więc doskonale je zna i jest kompetentna w swoim zawodzie. Na pewno uzyskasz pomoc i osiągniesz porozumienie. Dziecko widząc, że rodzice rozmawiają z nauczycielem czuje się bezpiecznie.

PAMIĘTAJ:  Zawsze żegnaj i witaj swoje dziecko z uśmiechem!

Okres adaptacji zwykle trwa około dwóch tygodni. Trudny czas szybko minie. Zapewniamy, że już wkrótce dziecko z radością będzie szło do przedszkola.

Powodzenia i wytrwałości:)